Sirena

Op 10 maart 2023 hebben we op Aruba ingescheept op de Oceania Sirena voor twee cruises achter elkaar voor een reis naar de Caribbean en de oversteek naar Europa via de Canarische eilanden met als eind bestemming Lissabon. We hebben heel veel cruises gemaakt met middelgrote schepen (rond 2500 passagiers) met HAL, Celebrity Cruises, NCL etc. We wilden wel eens kijken of een klein schip (680 passagiers) zou bevallen. Gezien de reputatie van Oceania, goede service en het beste eten op zee leek ons deze keer dit de goede keuze. Wat we ons niet gerealiseerd hadden was dat minder mensen op een kleiner schip het zelfde effect heeft als 2500 mensen op een middelgroot schip. Wat een nadeel is dat er dan minder keuze is voor de uitgebreidere faciliteiten die op de middelgrote schepen wel aanwezig zijn. Het klassieke interieur van de Sirena ziet er goed verzorgd uit en in principe was alles aanwezig maar in kleinere vorm. De hut was kleiner dan een standaard hut op een “normaal” cruise schip met een idem dito badkamer met als hoogtepunt een douche waar je je niet eens in kan omdraaien, zo klein. De hut zag er goed verzorgd uit met als opvallend detail dat er erg veel bergruimte was gecreëerd. Het balkon was ook aan de kleine kant maar voldoende om er met twee personen te kunnen zitten. De hut werd uitstekend schoongehouden en iedere drie dagen kregen we schone lakens. Het eten in het restaurant was inderdaad van zeer goede kwaliteit maar doet naar onze mening niet onder voor de kwaliteit op de HAL en Celebrity Cruises. Het eten in het Terazza Cafe was goed maar had weinig variatie en keuzes. Na 4 uur s ’middags was het niet mogelijk, buiten roomservice, om ergens iets te eten te krijgen tot de restaurants open gingen voor het avondeten. Het eten in de specialiteiten restaurants, RedGinger en Tuscan grill, was van uitmuntende kwaliteit en een bezoek meer dan waard. De service aan boord was uitstekend. De dress-code voor de Main dinning room was smart casual, maar hier werd totaal niet op gelet. We hebben mensen in de Main dinning room gezien in T-shirts met korte broek etc. Ook mistten we de formal nights. Dit voegt naar ons idee wel iets toe aan het cruise gevoel. Dit verwacht je niet op een cruise met de reputatie van deze maatschappij. We konden wel merken dat er na de Covid een nieuwe lichting personeel is aangetreden. Het personeel, speciaal in de restaurants, sprak gebrekkig Engels wat soms tot Babylonische spraakverwarringen leidde. Ook probeerde het personeel hun uiterste best te doen om het naar je zin te maken, soms te veel. Als ze een biertje voor je inschonken dan kwam de volgende kelner na een halve minuut of je nog een biertje wilde terwijl je glas nog helemaal vol was. Wij vonden het jammer dat de muziekkeuze aan boord niet erg varieerde. Tijdens de hele cruise hoorde je iedere dag overal alleen maar zware klassieke vioolmuziek. Tijdens het ontbijt, de lunch, in de hal, tijdens de high tea etc. Het was of je constant op een begrafenis zat. Op vakantie wil je toch een wat luchtiger sfeer. Het entertainment op dit schip stelde niet veel voor. Het was hoofdzakelijk het huisorkest met af en toe een zanger of zangeres of een comedian. De gemiddelde leeftijd aan boord was 80+. Dit kwam waarschijnlijk mede doordat het tweede deel van de cruise trans-Atlantisch was met 6 zeedagen zodat me niet van boord hoefde. Ook kwamen we erachter dat een kleiner schip minder stabiel is dan een groter schip wat het soms minder comfortabel maakte. Zeker op het trans-Atlantische deel van de reis. Helaas heeft deze cruise niet aan onze verwachtingen voldaan en daarom zullen wij niet gauw weer kiezen voor Oceania of een kleiner schip.