Het zou onze droomcruise van 14 dagen moeten worden op de Oceania Riviera vanaf Maimi vertrekkend op 20 maart 2016, die zoals men zei, zo goed bekend stond voor z’n service en goede kwaliteit eten.
Wij hebben al meerdere cruises gemaakt in het Caribisch Gebied met o.a. Carnival, Costa, Celebrity en Princess, dus kunnen enig onderscheid maken.
Allereerst over de boot zelf. De Riviera heeft geen “hart”. Op andere schepen is het Atrium het hart van het schip waar het bruist van de gezelligheid. Vanaf de hoger gelegen dekken kun je naar beneden kijken in het Atrium en wordt je meegevoerd met de gezellige klanken van de livemuziek.
Niet op de Riviera. Het Atrium hier huisvest de Receptie, Boekingsbalie voor excursies en boekingen voor 3 exclusieve restaurants. Alle kleuren op het schip zijn donker, je waant je in een bruin café.
Ook onze hut was in bruin hout uitgevoerd, niet echt gezellig. Daarnaast zijn er slechts 3 winkeltjes, die weinig te bieden hadden en extreem duur. Een groot verschil met b.v. de Royal Princess, die er wel zo’n 10 had en aangenamer geprijsd.
De Riviera is een klein schip met een capaciteit van 1.250 passagiers.
Tijdens onze reis bestond het bestand uit ca. 95% Amerikanen waarvan enkele honderden de houdbaarheidsdatum al lang had overschreden, daarom bewogen ze zich voort per rollator of scootmobiel. Ook rondom het enige zwembad waren de zonnestoelen al snel bezet.
De grootste ramp was de uitbraak van het Norovirus, al na 3 dagen werden de eerste gevallen gemeld. Gaande de tijd nam dit aantal fors toe tot op het hoogtepunt 108 geïnfecteerden. Vrij laat werd de virusuitbraak gemeld door de kapitein en daarna werden we dagelijks op de hoogte gehouden. Dit betekende wel, dat het noodplan uit de kast werd gehaald en er door de housekeeping en overig personeel 14 uur per dag moest worden ontsmet. Veel respect voor de dames en heren van de housekeeping.
Dit protocol betekende wel, dat het serviceniveau sterk afnam en er van luxe absoluut geen sprake meer was. Zittingen en leuningen van stoelen werden door behandeling van het desinfectiemiddel plakkerig, dus ook je kleding.
In het buffetrestaurant werd alles met plastic afgeplakt, zodat je zelf niets meer kon pakken, waardoor de wachtrijen alleen maar groter werden.
Het verbaasde ons zeer, dat de automaten met desinfecterende vloeistof zeer onduidelijk aan de wanden hingen, mogelijk a.g.v. geen contrast met achterliggende kleur. Hierdoor maakten zeker de oudere passagiers er weinig of geen gebruik van.
Bij aankomst op de rede van Aruba hebben we een groot deel van de dag liggen wachten op toestemming om van boord te mogen. De autoriteiten van Aruba waren onvermurwbaar en gaven geen toestemming voor ontscheping. Dus onverrichter zake door naar het volgende eiland.
Tijdens gesprekken met verschillende mensen kwam ook aan het licht, dat het Norovirus op deze boot ook al had gewoed in november 2015 en in februari 2016. Ook werden toen alle matrassen vernieuwd.
De alcoholische drankjes waren zeer aan de prijs voor een biertje betaalde je
US$ 7,-- en voor een glas witte wijn US$ 11-15,-- excl. 18% bedieningsgeld.
Ook de hoeveelheid wijn was gelimiteerd tot 7,5 cl per glas, want ze moesten 10 glazen uit een fles schenken, want dat was “Company Policy” zo vertelde één van personeelsleden.
De prijzen voor excursies waren torenhoog, al gauw US$ 100,-- per persoon voor een simpele rondleiding door het centrum van een stad en dat nog wel te voet.
Elke passagier moet per dag US$ 10-14,-- betalen voor fooien. Echter dit kan men de passagiers niet opleggen. Een Duits stel aan boord is hierop naar de receptie gegaan om hierover te praten, waarop de steward vroeg wat ze dan wel bereid waren te betalen.
Feitelijk niets zeiden we, doch uit coulance US$ 50,-- per persoon, wat de steward accepteerde.
We hadden een tafel voor 2 besteld in één van de specialiteitenrestaurants om mijn verjaardag te vieren. Bij aankomst werd ons doodleuk verteld, dat er geen tafel voor 2 meer was, er bleef ons niets over dan het restaurant te verlaten.
Toen maar naar de grote diningroom waar we het verhaal vertelden, hierop kregen we een tafel voor 2, toegezongen door het bedienend personeel en een taartje als dessert. Heel attent van de diningroom manager.
Bij het ontschepen was het een chaos, ook al waren de passagiers ingedeeld in groepen.
De minder mobiele passagiers met rollaters en scootmobiels duwden tegen de massa om door dat ene nauwe gat te kunnen komen, die hen bij de aankomsthal moest brengen.
Wat een droomcruise had moeten worden is geëindigd in een deceptie.
Hierop hebben wij via ons reisbureau Cruise Travel een klacht ingediend en een deel van ons geld (€ 10.000,--) teruggevraagd. Na 6 weken kwam er een antwoord van de rederij, dat we nergens op hoefden te rekenen en dat we nog maar eens moesten boeken, want dan zou het zeker goed gaan.
Het wrange van het geheel is, dat Amerikaanse klagers wel zijn tegemoet gekomen en wij Nederlanders geheel koud werden gezet. Je zou mogen verwachten, dat je reisorganisatie voor jou in de bres zou springen, ook dat is niet gebeurd.
Dus nooit meer Oceania en naar alle waarschijnlijkheid ook nooit meer Cruise Travel.
