Verslag 18 dagen Canarische Eilanden MS Rotterdam, 22 December 2013
Geplande Route:
Rotterdam – 3 zeedagen – Casablanca (Marokko) – zeedag – overnachting Funchal (Madeira) – overnachting Santa Cruz (Tenerife) – Las Palmas – Arrecife (Canarische eilanden) – zeedag – Cadiz (Spanje) –Lissabon (Portugal) – 3 zeedagen –overnachting Rotterdam.
Dit was na enkele grotere HAL schepen, onze tweede keer met de MS Rotterdam. In beknopte hoofdstukken volgt hier een overzicht van de cruise;
Inscheping:
Wederom het toppunt van efficiency. We waren kort na 11.30 aan boord, waar onze hut op het “Main Deck Aft” reeds gereed was. Kort daarna konden we al gebruik maken van de “Mariners Lunch”, wat altijd een heerlijk rustpuntje is.
Vertrek:
Van het vertrek deze keer niet zo heel veel gezien, zo in de winter was het vroeg donker en niet echt een genot om tijdens de afvaart aan dek te staan. Het vertrek was ook iets later dan gepland, waardoor het voor ons reeds snel tijd was voor ons vroege diner. Buiten stond ook een behoorlijke wind, iets wat als een rode draad al door de gehele West-Europese winter liep, met veel uitgeweken cruise schepen en verlate afvaarten van zelfs een wereld cruise tot gevolg. Bij de afvaart kwamen we een Aida schip tegen wat onderweg was naar de cruise terminal van Rotterdam, om daar vanwege het stormachtige weer, een ongeplande stop te maken.
Na vertrek was er in de Atrium een samenzijn met enkele kerstliederen, waarna rondom de stemmig aangeklede trappen, de kerstboom werd ontstoken. Over het geheel genomen was de Rotterdam mooi in kerstsfeer gebracht. Niet te schreeuwerig, maar zeer smaakvol.
Route:
De eerste dag op zee was het redelijk weer, met een waterig zonnetje, maar wel een stevige wind. Dat er nog meer wind in het verschiet lag, werd al snel duidelijk, toen de kaptein over de omroep aangaf dat het weer te slecht was voor een directe doortocht via de Golf van Biskaje en hij had in overleg met weerdiensten, de staf aan boord en het hoofdkantoor, besloten om te schuilen in Le Havre, waar we een dag na vertrek aankwamen.
In Le Havre stond er ook weer veel wind, waarbij niet zonder enige moeite, maar met de hulp van sleepboten, veilig werd afgemeerd, om een veilig heenkomen voor de storm te zoeken.
Binnenliggend in Le Havre, nam kaptein Marco Carsjens de eerste dag in de haven, uitgebreid de tijd om in de “showroom at sea”, het hoe en waarom van de uitwijk in Le Havre uit de doeken te doen. Uit zijn uitleg bleek duidelijk dat een groot front voor ons lag, met grote windsnelheden, die een veilige en enigszins comfortabele passage van de Golf van Biskaje op het geplande tijdstip, niet mogelijk maakte. Na passage van het front, zou er een relatief rustiger periode aanbreken, wanneer er op eerste kerstdag wederom onze reis naar het zuiden zou worden vervolgd. De passage zou nog steeds plaats vinden met windkracht 6 tot 7, maar aanmerkelijk minder als de wind die er tot die tijd uit stond.
In Le Havre werden we evengoed nog geconfronteerd met veel regen en wind, niet echt aanlokkelijk om Le Havre zelf, of het inderhaast ingelaste excursie naar Parijs te doen. Uiteindelijk verbleven we 2 nachten in Le Havre, waar ook kerstavond en een gedeelte van eerste kerstdag werd doorgebracht.
Kerstavond was de eerste formele avond, waar toch velen net gekleed naar het diner gingen. Aansluitend was er in het theater een kerstviering met traditionele “eggnog” en kerstliederen door zowel de cast van de Rotterdam, alsmede de internationale bemanning, die liederen uit hun thuisland ten gehore brachten.
Kerstochtend was er in het theater een samenzijn, waar de komst van de Kerstman het hoogtepunt was, geland op de schoorsteen van het schip, met medeneming van een cadeautje voor alle kinderen aan boord, misschien een twintigtal in het totaal.
De avond van eerste kerstdag was geen officiële formele avond, maar velen hadden toch de moeite genomen om zich feestelijk te kleden.
In de loop van de middag op eerste kerstdag werd er weer uitgevaren, via een aangepaste route naar Madeira, via een enigszins bedaarde Golf van Biskaje. Gedurende een groot gedeelte van de passage, alsmede de route langs de kust van Portugal, stond er grotendeels een windkracht 7 dwarszee, wat toch enigszins oncomfortabel was, maar alleszins dragelijk, al ging dit niet voor een ieder op.
Na drie zeedagen kwamen we een dag na de gepland aankomst in Funchal, Madeira aan, een schitterende eiland, waar we al eerder geweest waren. Het weer was er redelijk, zonnig, maar wel met veel wind.
Tijdens de nacht maakten we de oversteek naar de eerste stop op de Canarische eilanden, Santa Cruz op Tenerife, waar we in fraai weer een excursie naar onder andere de bergen maakten, met zicht op “el Teide”, de hoogste berg van Spanje.
De avond en nacht na Santa Cruz, maakten we de korte tocht naar Las Palmas op Gran Canaria, waar we fietsen gehuurd hadden, om op eigen gelegenheid het oude gedeelte van Las Palmas te verkennen, de wijk “Vegueta”, wat zeer de moeite waard was, na een mooie fietstocht langs de boulevard. In een schitterend zonnetje was het goed toeven in een aangename 24 graden, wat weer veel goed maakte.
In de avond vetrokken we alweer, om oud en nieuw, alsmede nieuwjaarsdag op zee te vieren. Helaas bleven we niet onder de kust, zodat we ook nergens vuurwerk konden zien. Oud en nieuw was niet echt spetterend te noemen, een beetje lauw. Er was wel een viering in het theater, met champagne en oliebollen, maar er was veel moeite en inspanning voor nodig om een echt feestelijke sfeer te krijgen. Het weer tijdens oud en nieuw was gelukkig goed, waarbij ook nieuwjaarsdag op zee met een zonnetje achter op dek best aangenaam was.
De tweede dag van het nieuwe jaar was een zonnige dag in Casablanca, een rommelige stad, waar je blijkbaar van moet leren houden. Gelukkig hadden we hier een excursie geboekt naar onder andere de imposante Moskee en enkele andere kleine bezienswaardigheden. Met name de moskee was een absoluut hoogtepunt, helaas was het summiere aansluitende bezoek aan slechts 1 geselecteerde souvenirwinkel dat niet, terwijl vlakbij typische Marokkaanse winkels en markt lagen, die we helaas links lieten liggen.
Daags na Casablanca waren we in een helaas grijs en miezerig Cadiz. Hier was inmiddels bekend geworden dat er helaas een wijziging in de route plaats moest vinden, wederom vanwege de winterstormen van dit seizoen. Vanwege het schrappen van de resterende haven Lissabon, besloten een aantal passagiers om reeds in Cadiz van boord te gaan, om op tijd (wellicht vanwege het einde van schoolvakanties), weer op tijd thuis te zijn.
In een uitgebreide uitleg zou kaptein Marco Carsjens later tijdens de terugvaart naar Rotterdam uitleggen, dat er wederom een groot storm front roet in het eten gooide. Om een zware storm voor te zijn, werd het bezoek aan Lissabon geschrapt, om 1 dag eerder dan gepland in Rotterdam aan te komen. Het stormgebied konden we met dit aangepaste routeschema voor blijven, al zou er tijdens de passage van de Golf van Biskaje evengoed nog een windkracht 10 tot 11 dwars op het schip staan. Dir was niets vergeleken met de storm waar we in terecht zouden komen als we het oorspronkelijke schema aan zouden houden, hetgeen we nu voor zouden blijven, aangezien we op tijd in het relatief veilige nauw van Calais zouden bereiken.
Inderdaad bereikten we na enkele bijzonder stormachtige dagen, relatief veilig het nauw van Calais, om een dag eerder dan gepland Rotterdam binnen te lopen. De tocht van Cadiz naar Rotterdam ging voor een ergere storm uit, maar een groot gedeelte tot aan het nauw van Calais, ging in een behoorlijke storm met uitschieters tot af en toe windkracht 11. Het schip en bemanning hield zich echter kranig, al waren er passagiers die zeer boos waren dat niet alle havens waren bezocht en in hun ogen afbreuk was gedaan aan hun vakantiegenot.
Natuurlijk volgde uiteindelijk een kater achtig einde van de cruise, maar elk nadeel heeft zijn voordeel, we liepen nu tijdens daglicht, half in de ochtend Rotterdam binnen, wat een schitterend schouwspel is, voorzien van commentaar vanaf de brug. Veel gasten kozen er voor om direct te ontschepen, wij bleven tot het geplande einde van de cruise een dag later, gewoon aan boord. De service bleef tot het einde goed en er was dus voor ons geen enkele reden om direct van boord te rennen.
Uiteindelijke Route:
Rotterdam – zeedag – 2 overnachtingen Le Havre (Frankrijk) –3 zeedagen –Funchal (Madeira)– Santa Cruz (Tenerife) – Las Palmas – zeedag – Casablanca (Marokko) – Cadiz (Spanje) – 3 zeedagen –overnachting Rotterdam.
Dineren:
Het dineren op de Rotterdam stond tijdens deze kerstcruise, ondanks het moeilijke weer, op een hoog niveau. Het eten was gevarieerd en ronduit uitstekend. We hadden wederom gekozen voor de vaste vroege zitting en dat beviel prima. Bediening door Jokoh en Hanhan was correct en prima, niets dan lof over de hard werkende bemanning, op alle fronten trouwens. Ook de enthousiaste wijn steward Arnold en de assistent diningroom manager Jonathan, zorgden goed voor ons. Ondanks het af en toe slechte weer, bleef de toewijding en service van het voltallige personeel, op een hoog niveau.
Schip algemeen:
Zoals we op onze vorige cruise met de Rotterdam ook al bemerkt hadden, is het schip goed onderhouden, welk een proces is dat continue doorgaat. Eerder in verslagen is melding gemaakt van lekkage in het Lido restaurant, wat we onze eerdere cruise niet bemerkten, maar deze keer wel. Aangezien dit een defect was wat in onze ogen niets afdeed aan het eten of de service in het Lido, is het ook weer niet iets om van wakker te liggen. Voor de rest zijn wij persoonlijk niet of nauwelijks geconfronteerd met defecten op enigerlei gebied, of deze werden snel verholpen. Een slechte tv ontvangst werd binnen enkele uren na melding adequaat verholpen, iets wat door de front-desk nog aanvullend gecheckt werd, of een en ander naar tevredenheid was opgelost. Normaal, nachtelijk onderhoud aan de leidingen gaf korte tijd een bruingele waterstroom uit de kraan, maar ook dit was snel verholpen.
Bemanning:
Hard werkende prima bemanning, wederom onder leiding van kaptein Marco Carsjens en hotel Director Mike Mahn. De Nederlandse cruise director Michael Langeley doet al het commentaar en presentaties nog steeds tweetalig, wat op den duur in onze ogen zelfs irritant begint te worden, blijkbaar zijn er nog steeds zeer veel landgenoten die deze service waarderen, wij vonden het persoonlijk niet nodig en op den duur zelfs storend.
Passagiers:
Wederom merendeels Nederlanders, niet zo gek op een cruise van en naar Rotterdam natuurlijk, hiernaast waren er Canadezen, Amerikanen en Russen, alsmede diverse andere internationale gasten, een kleurrijk geheel.
Entertainment:
Het entertainment was wat lauwtjes en slechts mondjesmaat. Alle begrip dat tijdens de terugtocht veel van het entertainment geschrapt moest worden vanwege de storm, maar hier hadden toch best slecht weer alternatieven voor gevonden kunnen worden, wat helaas niet het geval was. Met name op dit punt heeft de Rotterdam toch wel wat steken laten vallen en waren er genoeg dingen te verzinnen om vervangend vermaak en entertainment te verzorgen, om het verblijf tijdens het slechte weer te veraangenamen.
Ontscheping:
Een alleszins bewogen cruise, ging een beetje als een nachtkaars uit, met een laatste nacht binnenliggend in het veilige Rotterdam. Een paar honderd gasten waren direct bij binnenkomst reeds van boord gegaan, dus de uiteindelijke ontscheping was een stuk rustiger dan normaal en ging verder efficiënt en voor we het wisten, zaten we weer thuis.
Concluderend was dit niet onze meest geweldige cruise tot nog toe. In mijn ogen valt Holland America hierin niet veel te verwijten. Als je in de winter in Europa gaat cruisen, loop je nu eenmaal de kans in slecht weer terecht te komen. Naast de Rotterdam, zijn er de afgelopen winter nog meer schepen, in meer of mindere mate slachtoffer geworden van het hevige storm seizoen, soms met aanmerkelijk minder gelukkige afloop dan de Rotterdam. Volgens mij waren de keuzes die onder leiding van de kapitein gemaakt zijn in de gegeven omstandigheden de beste mogelijke en uiteindelijk hebben wij toch een leuke cruise gehad, ondanks de gemiste havens. Als geste heeft de HAL voor een ieder een tegemoetkoming geboden, iets wat ze volgens mij niet eens verplicht waren, aangezien dit weer tot onberekenbare overmacht gerekend kan worden en niet de schuld van de rederij was.
Jeroen